Sunday, February 26, 2012

Prayer - 3

હે સ્વામી ! આ થોડી પ્રાર્થના કરું છું, સાંભળશો ને?

અમારું જીવન આ સંસારના દરિયામાં જયારે અટવાય જાય છે,
ત્યારે આપના જીવનની દીવાદાંડી જ અમને સન્માર્ગે દોરી જાય છે.

શિક્ષાપત્રી અને વચનામૃત એ બધું અમારા માટે તો Theory છે,
જ્યારે આપનું જીવન એ જ એનો ખરો Practical છે.

અમે તો વ્રત લઈએ પણ કેવા? વારંવાર ભંગ કરીએ એવા!
અમને પણ સ્વામી આપો...ને આપના જેવી જ દ્રઢ નિષ્ઠા
                                                           શિક્ષાપત્રીના વચનો પાળવા.


આપે નથી કર્યુ સંસ્કારોનું સિંચન જ માત્ર ઉગતી પેઢીમાં,
પણ સાથોસાથ,
ચડાવ્યા છે કાંઠા, સાંઠી વટાવી ચૂકેલા એ ઘડાઓમાં.

ક્યાં ઘરેણાંના બાહ્ય દેખાવને જોઇને મોહી પડનારા અમે?
અને ક્યાં એક કુશળ સોનીની જેમ તેમાં રહેલા સોના જેવા
                                                             પ્રભુને ખોળનારા તમે?


અમે તો અંધારામાં દોરીને પણ સાપ માની ડરનારા,
જ્યારે તમે જ્ઞાનના પ્રકાશથી અમને સાચું ભાન કરાવનારા.


અમે તો કૂપમૂંડકની જેમ માત્ર અમારું જ વિચારનારા,
જ્યારે તમે તો સમગ્ર વિશ્વના કલ્યાણ માટે જ દુનિયામાં વિચરનારા.


અરે! સ્વામી અનેકના બદલાય ગયા છે જીવન ધ્યેય ,
                     આપના વક્તવ્ય અને પત્રો દ્વારા,
અરે! ઘણા તો મેળવે છે પ્રેરણા આપના નિર્દોષ હાસ્ય દ્વારા.


જયારે કોઈ થાકી હારીને સહારો લે છે નિરાશાનો ,
ત્યારે તમે જ સ્વામી આશાનો સંચાર કરી, બતાવો છો 
                                                  રસ્તો અક્ષરધામનો .


જીવવાના તો છો ખુબ લાંબો સમય લોકોના હૃદયમાં સુક્ષ્મ રૂપે,
પણ અમે તો પ્રભુને પ્રાર્થીએ કે રહો લાંબો સમય અમ સાથ સ્થૂળ રૂપે.


મોરસના હિમાલયમાંથી આ એક કીડી ખાઈ-ખાઈ ને તે વળી 
                                                    કેટલું ખાઈ શકવાની? 
તેમ આપના ૭૪ વર્ષના દિવ્ય જીવન વિષે અમે કહી-કહીને 
                                                    કેટલું કહી શકવાના? 


હા, પણ સ્વામી એટલું તો જરૂર કહેવાના જ કે,
"આજના આ પવિત્ર દિને આપને અમારા અંત: કરણ પૂર્વકના
                                                     કોટી કોટી વંદન".

                                                     અસ્તુ.



No comments: